Charlotte Roels � Productie en tekstrepetitie

Charlotte over Charlotte

Ik heb als kind veel in het buitenland gewoond, en dat vormt je. Ik ben geïnteresseerd in andere landen en culturen en pas me gemakkelijk aan. Ik ben niet bang om nieuwe contacten te maken, maar kan toch ook erg op mezelf zijn. Dat hoort bij mij. Net als fantasie en het inleven in andere mensen een deel van mij is. Ik denk dat ik die visie en dat inlevingsvermogen goed kan gebruiken tijdens mijn productiewerk en tekstrepetities. Het is voor mij een vorm van expressie die me eindeloos kan verrassen. Als kind speelde ik er al mee: van met mijn zus samen spelen met de lego tot eindeloze verkleedpartijen met een verkleeddoos die net zo groot was als ik.

Zo ook met zingen. Zingen doe ik zolang ik praat. Van 'Poesje mauw' tot 'Rudolf the red nose reindeer', ik zong alles mee met een in aluminiumfolie omwikkelde garde - weliswaar met eigen vertaling en woorden, steevast gecorrigeerd door mijn zus. Als 6-jarige kwam ik met mijn moeder en zus naar Nederland. Daar ging de liefde voor theater en zingen door. Naast optredens op '(muziek onder de) 80 dB', zong ik op mijn kamer - ditmaal zonder garde - alle musicals mee. De buren reageerden wel eens: 'we vinden het heerlijk dat we alles kunnen horen'.

Na mijn eindexamen, dat ik in Nederland heb gedaan, ging ik naar Canada als exchange student. Weer terug in Nederland moest ik beslissen wat ik wilde gaan studeren. Lastig, omdat er teveel dingen zijn die ik leuk vind. Uiteindelijk heb ik gekozen voor de studie Oefentherapie Mensendieck in Amsterdam. Het menselijk lichaam is een interessant apparaat. Het zit ongelofelijk knap in elkaar. Je kijkt tijdens de opleiding veel naar de lichaamshouding en fysieke expressie; het zegt een hoop over iemand. Ik kijk ook nog steeds met die bril, ook tijdens mijn productiewerk en tekstrepetities. Hoe interessant het vak en het menselijk lichaam ook zijn, mijn dorst naar theater bleef.

In 2005 ben ik tijdens het afstuderen audities gaan doen bij de Amsterdamse Theater Academie en werd ik aangenomen. Toen ik begon wist ik alleen maar dat ik iéts met theater wilde doen. In de jaren daarna kwam ik er achter dat mijn hart meer achter de schermen ligt. Ik wil dingen organiseren, samenwerken, samen maken en anderen helpen te doen waar ze goed in zijn. Dit komt allemaal samen in mijn uiteenlopende & veelzijdige manier van werken.

In december 2009 ben ik afgestudeerd met mijn eigen solo voorstelling 'Hoe beklim ik een berg?'; een voorstelling die ik zelf geschreven, gespeeld en geproduceerd heb.
Sinds begin 2010 ben ik ZZP- er.